Zonnepoëzie
'Een mens is leerling, pelgrim, sterveling. Wat mij betreft: leerling zijn is de identiteit waarmee ik ben geboren en de levenswijze waarin ik mag duren. Pelgrim ben ik geworden toen ik mij bewust werd van de werelden om mij heen en de horizon die mij wachtte. Sterveling ontdekte ik allengs te zijn.'
Deze uitspraken deed dichteres en theologe Maria de Groot vier jaar geleden in een interview, ter gelegenheid van haar veertigjarig dichterschap. Haar toen net verschenen boek Het drievoudig pad had als ondertitel ‘leerling, pelgrim, sterveling’. Mijn kennismaking met De Groots werk dateert van een jaar of acht geleden, toen ik een recensie schreef van haar dichtbundel Venetiaanse gedichten. Die bundel wordt afgesloten met een weids Magnificat, een hedendaagse Lofzang van Maria. Er staan prachtige dichtregels in, zoals ‘De Naam spreek ik niet uit. / Ik streel de letters met innerlijke ogen (…)’. In 2016 volgden nog de Gaasterlandse hymnen en gedichten, over de schoonheid van het Friese Gaasterland. En nu…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik mis dat wat er nooit heeft kunnen zijn'
In 2003 stapte het 24-jarige zusje van Wouter van der Toorn uit het leven. Een dieptepunt in een familiedrama dat al veel langer speelde. “Hoe kun je vergeving eisen terwijl er geen erkenning van het ongelofelijke onrecht is?”
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'