Zonnepoëzie
'Een mens is leerling, pelgrim, sterveling. Wat mij betreft: leerling zijn is de identiteit waarmee ik ben geboren en de levenswijze waarin ik mag duren. Pelgrim ben ik geworden toen ik mij bewust werd van de werelden om mij heen en de horizon die mij wachtte. Sterveling ontdekte ik allengs te zijn.'
Deze uitspraken deed dichteres en theologe Maria de Groot vier jaar geleden in een interview, ter gelegenheid van haar veertigjarig dichterschap. Haar toen net verschenen boek Het drievoudig pad had als ondertitel ‘leerling, pelgrim, sterveling’. Mijn kennismaking met De Groots werk dateert van een jaar of acht geleden, toen ik een recensie schreef van haar dichtbundel Venetiaanse gedichten. Die bundel wordt afgesloten met een weids Magnificat, een hedendaagse Lofzang van Maria. Er staan prachtige dichtregels in, zoals ‘De Naam spreek ik niet uit. / Ik streel de letters met innerlijke ogen (…)’. In 2016 volgden nog de Gaasterlandse hymnen en gedichten, over de schoonheid van het Friese Gaasterland. En nu…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Er zit tegenwoordig meer troost in mijn ziel
Sally Read was een Britse psychiatrisch verpleegkundige en overtuigd atheïst. Nu woont ze in Italië, bidt ze elke dag de rozenkrans en hoopt ze dat haar dochter net zo’n hartstochtelijke katholiek wordt als zijzelf. Een tweegesprek met een bekeerde dichter.
Het huwelijk. Waarom kies je voor elkaar?
Dertien jaar geleden legde pastoor Nico de Gooijer aan Vonne van der Meer de zeven sacramenten uit. Voor elk sacrament trokken ze een maandagochtend uit. De tijd was lang niet rijp voor publicatie. Maar nu we in tijden van pandemie de kerkbank meer dan ooit missen, nu wel. In deze editie deel V: het ...