Zonde
Het was 19 mei 2003, iets voor half twee in de middag. Ik zat in de gymzaal van mijn reformatorische middelbare school gereed voor mijn eindexamen Nederlands. Met de precisie van een uurwerk waren tafels en stoelen evenwijdig aan elkaar uitgestald. Voor mijn neus een vel papier en een pen. Daar moest ik het mee doen.
Voorafgaand klonk er gelukkig een gebed van één der docenten, opdat we van hogerhand toegerust zouden worden om de spanning te verdragen en de opgedane kennis te gelde te maken. Ik hoorde het nerveus aan. “Maar HEERE, dan moeten we u toch ook belijden dat we zondaars zijn, schuldig staan we voor Uw troon.” En precies op dat moment liet ik een pen vallen. De docent speelde er vaardig op in. “Ach, en zelfs op dít moment kunnen we het niet laten.” Ik was woest. Hoe kan dat nou een zonde zijn, vroeg ik me af. Zou er nu werkelijk een nieuw regeltje worden aangemaakt in het boek van al…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Er zit tegenwoordig meer troost in mijn ziel
Sally Read was een Britse psychiatrisch verpleegkundige en overtuigd atheïst. Nu woont ze in Italië, bidt ze elke dag de rozenkrans en hoopt ze dat haar dochter net zo’n hartstochtelijke katholiek wordt als zijzelf. Een tweegesprek met een bekeerde dichter.
Het huwelijk. Waarom kies je voor elkaar?
Dertien jaar geleden legde pastoor Nico de Gooijer aan Vonne van der Meer de zeven sacramenten uit. Voor elk sacrament trokken ze een maandagochtend uit. De tijd was lang niet rijp voor publicatie. Maar nu we in tijden van pandemie de kerkbank meer dan ooit missen, nu wel. In deze editie deel V: het ...