
Zie ik daar de borende blik van Joseph Goebbels in mijn spiegel?
Terwijl Oekraïne in brand staat, schrijf ik aan een roman in dagboekbladen. Gefingeerde dagboekbladen – zogenaamd van nazipropagandaminister Joseph Goebbels.
Ik laat zijn leven anders verlopen dan het is geweest: in de nazomer van 1938 verlaat Goebbels zijn vrouw Magda en zijn gezin en emigreert met zijn minnares, de Tsjechische filmactrice Lída Baarová, naar Japan, om in Tokio stropdassen te gaan verkopen. Van dat plan was destijds namelijk sprake, maar tussenkomst van Hitler verhinderde het. Het enige wat moest worden opgegeven was een affaire die serieus was, innig en uitzonderlijk gevoelig en teder, zoals onder meer blijkt uit Baarová’s decennia later verschenen memoires. (Waarin ze ferm afstand neemt van de politicus Goebbels en het beestachtige naziregime.) Het is hier niet de plek om uitvoerig in te gaan op mijn fascinatie…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Xi Jinping's heilige oorlog tegen christenen woedt voort
03 april 2025In China is geloven geen privézaak, maar een politiek risico. Xi Jinping duldt geen loyaliteit naast die aan de Communistische Partij, en dat merken vooral christenen. Ondergronds groeit de kerk, terwijl overheidscontroles steeds strenger worden. Wat betekent dit voor de toekomst van het ...

Stap voor stap dichter bij het lijden
06 maart 2025Elk jaar markeert Aswoensdag voor Alain Verheij het begin van een reis waarin hij op zoek gaat naar Jezus op plaatsen waar hij liever niet komt. De veertigdagentijd dwingt hem ongemak en verlies niet te ontwijken, maar te doorleven. Juist daar, in het lijden, hoopt hij Christus te vinden.

Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.