‘Zacht als een warm brood voelde ze’
Als een stel vreemdelingen bij je op de stoep staat, zet je dan de knop om? Dus níét terugdeinzen, maar kiezen voor menselijkheid? De nieuwe roman van Robert Haasnoot laat zien hoe lastig dat is.
‘Zacht als een warm brood voelde ze’
Als zulke vreemdelingen dan ook nog eens crimineel gedrag vertonen, is de maat snel vol – en dan kan het ontploffen. Zo gebeurt het ook in de nieuwe roman van Robert Haasnoot, Duinbrand, waarin het dorpje Zeewijk een invasie van zigeuners te verduren krijgt. Haasnoot (1961) is dé schrijver van Katwijk aan Zee. Veel van zijn romans spelen zich af in het genoemde Zeewijk, zoals hij het dorp van zijn jeugd steevast noemt. Stukjes uit zijn biografie heeft hij al veel vaker in zijn fictie verwerkt, en zo ook hier. In Duinbrand is Paul, een jonge tiener, de hoofdpersoon. Zijn moeder is net als Haasnoots eigen moeder afkomstig uit Amerika,…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.