Word dominee
Weer fiets ik fluitend door het mooiste dorp van Nederland en roep, zwaaiend met de armen in de lucht: ‘YEAH!’ Mensen kijken op en om, maar als ze zien dat ik het ben, rijden ze gewoon door. Hij is het maar. Hij heeft het weer.
Zeker, ik heb het geregeld. Dat een intens geluksgevoel door me heen tintelt dat ik dominee mag zijn. Het begint ergens in mijn onderrug en als het mijn vingertoppen bereikt heeft, dan houd ik het niet meer. Niemand heeft zo’n mooie, veelzijdige baan als ik. Studeren, wroeten in en worstelen met de Schriften en de klassieke teksten; dan weer gesprekken voeren van ziel tot ziel tijdens een bezoek bij iemand thuis of in het ziekenhuis; en dan weer naar de kerk om catechisatie te geven, met jongeren op te lopen in hun geloofsweg en om de volwassenen wat bij te brengen; om met de kerkenraad na te denken over Gods…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
De troost van een ruige kinderbijbel
Stap voor stap dichter bij het lijden
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Willem Ouweneel: 'Ik heb aan mijn opvattingen getwijfeld, maar niet aan God'
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
06 maart 2025White christian nationalism is een van de drijvende krachten achter het nieuwe tijdperk-Trump. Een beweging van faith and fight. Wordt Europa het volgende strijdtoneel?
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...