Wilde natuur, niet te controleren
Het woord ‘antropoceen’ zingt rond, al een poosje, en heeft een nare smaak. Je denkt erbij aan een eindfase: het noodlottige sluitstuk van de geschiedenis.
Wilde natuur, niet te controleren
De mens maakt zich breed, ten koste van alles. Maar er zit ook een andere kant aan dat woord ‘antropoceen’: het is de mens die nu de morele taak heeft de planeet te controleren, besturen en reguleren. Maar de Franse omgevingsfilosoof Virginie Maris, actief in ecologie en natuurbehoud, vindt dit gevaarlijk. Want het leidt gemakkelijk tot een ‘technocratuur’: een aarde die compleet doortrokken is van menselijk handelen. In het kritische boek dat zij hierover schreef, Het wilde deel van de wereld, analyseert Maris dit fenomeen cultuurhistorisch én met het oog op de hedendaagse natuurbescherming. Ze betoogt dat we opnieuw oog moeten krijgen voor het volstrekt eigen karakter van de natuur,…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
Er zit tegenwoordig meer troost in mijn ziel
Sally Read was een Britse psychiatrisch verpleegkundige en overtuigd atheïst. Nu woont ze in Italië, bidt ze elke dag de rozenkrans en hoopt ze dat haar dochter net zo’n hartstochtelijke katholiek wordt als zijzelf. Een tweegesprek met een bekeerde dichter.
Het huwelijk. Waarom kies je voor elkaar?
Dertien jaar geleden legde pastoor Nico de Gooijer aan Vonne van der Meer de zeven sacramenten uit. Voor elk sacrament trokken ze een maandagochtend uit. De tijd was lang niet rijp voor publicatie. Maar nu we in tijden van pandemie de kerkbank meer dan ooit missen, nu wel. In deze editie deel V: het ...