We zijn online zichtbaar, dus we bestaan
Hunkeren naar aandacht in een wereld waar niemand je ziet. Dat is de korte samenvatting van Sick of Myself. En dat dan verpakt als een bijtende satire op de naar likes hengelende millennial.
Die millennial is Signe. En hoe hard ze ook haar best doet, het lukt haar maar niet om uit de schaduw te treden van haar vriend Thomas. Hij is een succesvolle kunstenaar en zij hobbelt wat achter hem aan. Als ze dan op een etentje zijn, wordt haar gevraagd: ben je Thomas’ zus? Signes antwoord roept verbazing op: interessant, hij heeft het nooit over je! Het levert steeds verwoedere pogingen op toch de aandacht te krijgen. Het faken van een notenallergie tijdens datzelfde etentje bijvoorbeeld. Met bebloed shirt over straat gaan, als ze op haar werk een door een hond gebeten vrouw heeft geholpen. Niemand anders schoot te hulp, vertelt…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
De troost van een ruige kinderbijbel
Stap voor stap dichter bij het lijden
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Willem Ouweneel: 'Ik heb aan mijn opvattingen getwijfeld, maar niet aan God'
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
06 maart 2025White christian nationalism is een van de drijvende krachten achter het nieuwe tijdperk-Trump. Een beweging van faith and fight. Wordt Europa het volgende strijdtoneel?
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...