Christenen zijn niet geroepen om alles te begrijpen
Ik zag deze week, via de podcast van het Reformatorisch Dagblad, een indrukwekkend interview met dr. Jack Sara, directeur van het Bethlehem Bible College. Dominee Sara verwoordde de uitzichtloze situatie van het Palestijnse volk. Kansloos gevangen in de Gazastrook, langzaam gewurgd op de Westbank, vergeten door de wereld.
In het bijzonder was hij verdrietig over medechristenen, ook in Nederland. De vrijwel kritiekloze steun voor Israël van Nederlandse organisaties als ‘Christenen voor Israël’ is volgens Sara een ‘struikelblok’ voor veel Palestijnen om tot Christus te komen. In de afgelopen weken werd ik ook getroffen door het verdriet van Joodse collega’s en kennissen. Zij voelden zich in de steek gelaten door progressieve medelanders die het zelfs bij de Hamas-pogrom van 7 oktober niet konden opbrengen om Joden te steunen. Deze Joden hebben Palestijnse vrienden, en ze hebben zich vaak uitgesproken tegen het onrecht dat Israël aanricht tegen de Palestijnse gebieden. Maar toen zij zelf steun nodig hadden, kregen zij vooral…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.