Wandelen met God
Wandelen, een paar keer per week, en liefst met een ander, want met zijn tweeën loopt het lichter. Ook wandelen om over het geloof te praten, zeker nu we het kerkelijke ritueel moeten missen.
R. is van huis uit Nederlands-hervormd, en dat steekt diep. Zijn vader was dominee, en hij is veel meer dan ik opgegroeid met de Bijbel, de psalmen en met theologie. Nog iets bijzonders: R. is zijn leven lang gelovig geweest, soms meer of minder kerks, maar een van God afgewende periode heeft hij niet doorgemaakt. De zoon die nu eens niet in opstand kwam tegen het geloof van zijn vaderen. Ideale wandelpartner, die me ongemerkt bijspijkert in bijbelkennis en die zo de juiste passage bij de hand heeft van Paulus, Romeinen – oké, via zijn smartphone. Het is de vanzelfsprekendheid waarmee exegese wordt gepleegd die bij een gewone katholiek als…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”