Waar zijn de tranen van de ChristenUnie?

Wie de rondgang meeloopt, krijgt min of meer hetzelfde, politiek correcte verhaal dat de Tweede Kamerfractie vertelde. Loyale club, die CU. Hun analyse doet niemand pijn. Natuurlijk, liever had men gezien dat Nederland wel onderdak zou bieden aan vluchtelingenkinderen, maar ja… En dan komt er een verhaal over verantwoordelijkheid, en crisis, en hoe het allemaal niet meevalt en dat we met het uiteindelijke compromis – een zak geld voor Griekenland om het zelf op te lossen – “tevreden” kunnen zijn. “We zijn er nog niet”, zegt men er dan bij. Maar daarin echoot als vanzelf mee: “en we zullen er ook nooit komen”. Wie we ook spraken, niemand is boos;…