Waar zijn de engelen gebleven?
Met z’n achten stonden we op de stoep van de pastorie van Wagenborgen. In pyjama’s en dusters. Het was nog voor het ochtendgloren van eerste kerstdag 1989. Mijn vader had ons uit bed getrommeld en ik zat op de arm van mijn moeder. Samen keken we stil toe hoe uit het donker van de Groningse nacht de blazers van de plaatselijke muziekvereniging tevoorschijn schreden.

Volgens een lange traditie, die nog steeds bestaat, maakte de fanfare op iedere kerstochtend de ‘Nachtelijke Rondgang’, waarmee het kerstfeest in alle vroegte werd ingeluid. Nu en dan hielden de muzikanten halt; het opgepoetste koper glom in het maanlicht. En door de straten van het dorp, boven in Noord-Groningen weggestopt, weerklonken de kerstliederen: Ere zij God. In de hoge! In de hoge! Ik zag met grote ogen toe, en vroeg mijn moeder: ‘Zijn dít nu de engelen?’ Het was alsof de hemel zojuist was opengescheurd, alsof de Zaligmaker een kwartier eerder was geboren, alsof we maar een paar kilometer hoefden te lopen, naar een stal in Siddeburen, Nieuwolda of Tjuchem,…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"
12 december 2024Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...

Rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik duik nooit meer onder’
07 november 2024Vrede stichten. Zo zou je de levensmissie van rabbijn Awraham Soetendorp (1943) kunnen kenschetsen. De wereld zachter achterlaten, koste wat het kost. “Mijn hart wordt verscheurd door elke onschuldige dode die valt.”

Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen
04 april 2024Het is vroeg in de nacht. Eindelijk is het stil in huis. Ik luister naar het VPRO-marathoninterview met Max Kohnstamm.