Waar zijn de engelen gebleven?

Met z’n achten stonden we op de stoep van de pastorie van Wagenborgen. In pyjama’s en dusters. Het was nog voor het ochtendgloren van eerste kerstdag 1989. Mijn vader had ons uit bed getrommeld en ik zat op de arm van mijn moeder. Samen keken we stil toe hoe uit het donker van de Groningse nacht de blazers van de plaatselijke muziekvereniging tevoorschijn schreden.

04 november 2020 – verschenen editie 2020nr09
Waar-zijn-de-engelen-gebleven Waar zijn de engelen gebleven?

Volgens een lange traditie, die nog steeds bestaat, maakte de fanfare op iedere kerstochtend de ‘Nachtelijke Rondgang’, waarmee het kerstfeest in alle vroegte werd ingeluid. Nu en dan hielden de muzikanten halt; het opgepoetste koper glom in het maanlicht. En door de straten van het dorp, boven in Noord-Groningen weggestopt, weerklonken de kerstliederen: Ere zij God. In de hoge! In de hoge! Ik zag met grote ogen toe, en vroeg mijn moeder: ‘Zijn dít nu de engelen?’ Het was alsof de hemel zojuist was opengescheurd, alsof de Zaligmaker een kwartier eerder was geboren, alsof we maar een paar kilometer hoefden te lopen, naar een stal in Siddeburen, Nieuwolda of Tjuchem,…

Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Vul zowel uw e-mailadres, voornaam als achternaam in.

Uw e-mailadres is niet correct.

Heb je al een account? Log hier in

Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Ik-ben-geen-zachte-heelmeester
Goede gesprekken Mozes

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"

12 december 2024
Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...
Sjoerd Wielenga
Rabbijn Awraham Soetendorp
Goede gesprekken Levensdagen

Rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik duik nooit meer onder’

07 november 2024
Vrede stichten. Zo zou je de levensmissie van rabbijn Awraham Soetendorp (1943) kunnen kenschetsen. De wereld zachter achterlaten, koste wat het kost. “Mijn hart wordt verscheurd door elke onschuldige dode die valt.”
Wilfred Hermans
Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen
Column

Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen

04 april 2024
Het is vroeg in de nacht. Eindelijk is het stil in huis. Ik luister naar het VPRO-marathoninterview met Max Kohnstamm.
Kees van Ekris