Vuistdik pleidooi voor ‘Israël’ in kerk en theologie
Er zijn boeken die bijna onmogelijk zijn te recenseren, als je daarbij denkt aan een impressie plus oordeel over het geschrevene. Het nieuwe boek van Willem Ouweneel is van dit kaliber: bijna achthonderd pagina’s over Israël - een van de meest controversiële thema’s onder christenen wereldwijd.
Ouweneel noemt zijn boek een ‘supplement’ bij de ‘evangelisch dogmatische reeks’ die hij 2007 en 2013 publiceerde; een reeks in twaalf delen. Opvallend eigenlijk dat er nu een Israëlboek bij moet als supplement. Dat thema raakt kennelijk niet het hart van de christelijke theologie, zou je zeggen, lettend op die reeks van twaalf. Maar als je Ouweneel in dit nieuwe boek volgt, ontdekt je dat Israël hem heel hoog zit: de blijvende betekenis van land en volk, in Oude en Nieuwe Testament, in de geschiedenis en in de toekomst. Ouweneel verweert zich met name tegen mensen die hij supersessionisten noemt, die Israël linksom of rechtsom als ‘achterhaald’ beschouwen voor kerk…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.