Van schooiers en hoeren, schaapjes en zaakjes
Er wordt veel ‘gevreesd’ in de verhalen van Stefan Zweig. De op overspel betrapte echtgenote knijpt hem net zo goed als de officier die de leegte van zijn leven ontdekt. In bijna alle personages uit Zweigs verhalen voltrekt zich een psychisch drama.
Van schooiers en hoeren, schaapjes en zaakjes
Het is láng niet allemaal gladjes, kalm en ordelijk, in de verhalen van Stefan Zweig. Je had het misschien verwacht, want Zweig (1881-1942) stamt uit een ouderwetse wereld, kwam uit de gegoede burgerij in het Oostenrijkse keizerrijk en was een man van Bildung. Toch zijn lorgnetten, gouvernantes en high society minder kenmerkend voor hem dan een explosieve zin als deze: ‘Het was alsof hogere machten een duivelse samenzwering tegen haar op touw hadden gezet.’. Zo luidt de gedachte die zich heeft vastgezet in het hoofd van ene mevrouw Wagner. Ze is compleet in de greep van angst: ze vreest dat haar echtgenoot haar ontrouw zal ontdekken. Haar bestaan zal instorten.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”