Tweedrachtzaaiers en bruggenbouwers
21 maart is door de Verenigde Naties vastgesteld als Internationale Dag ter Bestrijding van Racisme en Discriminatie. Voor mij aanleiding om op dit onderwerp eens wat dieper in te steken. We leven, wat mij betreft, namelijk in cruciale tijden. Antisemitisme en islamofobie nemen toe en vreemdelingenhaat en geweldplegingen doen zich steeds vaker en steeds zichtbaarder voor.
Tot voor kort lazen we over dergelijke toestanden in geschiedenisboeken, anno 2020 lijkt het alsof we leven te midden van de geschiedenis zelf. Zowel mainstream als sociale media zijn bovendien in hoog tempo polariserende factoren geworden, vaak net zo verdeeld als hun publiek. De retoriek van ‘wij tegen zij’, zelfs onder godsdienstige mensen, gaat erin als klokspijs en zodra de media hun zegje hebben gedaan, steekt radicalisering onder de verschillende groeperingen nog weer sterker de kop op. Daarbij gaan in iedere groep twee stemmen op. De stem van hen die tweedracht zaaien en de stem van hen die vrede stichten. Wie tweedracht zaait, wijst met de beschuldigende vinger naar de…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.