Twee werelden

Laatst was ik met zo’n dertig kleuters in de bibliotheek. De biebjuf, hoogzwanger, zittend op een stapel prentenboeken, deed haar best. Na een verhaal over poes Harry zong ze een lied op de gitaar. Er klonk een mager applaus. Zij zat daar, als zwanger icoon – tegenover een groep gerokte moeders waarvan sommige letterlijk langs haar heen keken.

06 september 2019 verschenen editie 2019nr07

Terwijl de kinderen boekjes uitzochten, stapte ik op haar af. De biebjuf zei dat ze de kinderen maar in één hoek wilde laten spelen. ‘Want ik weet niet welke boeken mogen van jullie geloof.’ Ik zei dat het verhaal over Harry prachtig was, en dat we niet zo’n streng geloof hadden. Bij het afscheid schudden alleen de leerkracht en ik haar de hand. De rest van de dag moest ik nadenken. Ik vond het opvallend hoe sociale omgangsvormen de breuklijn tussen werelden kunnen illustreren. Hoe het isolement voorrang kan hebben boven het tonen van respect en waardering. Of zou het onzekerheid zijn, een soort sociologisch proces – het simpelweg niet…

Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Vul zowel uw e-mailadres, voornaam als achternaam in.

Uw e-mailadres is niet correct.

Heb je al een account? Log hier in

Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Hoe-ultrarechts-in-Duitsland-uit-de-schuilhoeken-stapt

Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt

07 maart 2024
De razendsnelle opmars van anti-immigratiepartij AfD werpt in de opmaat naar regionale en nationale verkiezingen een dreigende schaduw over het Duitse politieke, sociale én kerkelijke landschap. Honderdduizenden bezorgde Duitsers gingen vorige maand de straat op in protestdemonstraties. 'Nie ...
Aad Kamsteeg
De kinderen willen niet meer mee
Column

De kinderen willen niet meer mee

07 maart 2024
‘Gaan we morgen naar de kerk?’ Dochter 1 kijkt me moeilijk aan. ‘Ja, we gaan naar de kerk.’ ‘Neee!’, roept ze uit, terwijl ze neerploft op de bank. ‘Kunnen we niet gewoon één keer niet gaan? Het is zó saai. Het is zo verschrikkelijk saai.’
Felix de Fijter
Waarom we van het goede nooit rust hebben
Column

Waarom we van het goede nooit rust hebben

07 maart 2024
Wat is goed om te doen? Een onrustig makende vraag. Op zoek naar een antwoord dat rust geeft, consulteren we anno 2024 graag experts: vertel ons hoe het zit! Ook Jezus wordt om raad gevraagd. Hij spreekt klare taal. Maar stilt Hij ook de onrust?
Petruschka Schaafsma