Tijdens de pest zaten de kerken verplicht vol
Dit fraaie boek uit 1988 is vanwege corona opnieuw uitgegeven en beschrijft hoe tijdens pestepidemieën de economie stagneerde, kwakzalvers en artsen overuren draaiden en het straatbeeld veranderde.
Tijdens de pest zaten de kerken verplicht vol
Mensen probeerden de dood te ontvluchten, met leegstaande huizen tot gevolg. Het mocht niet baten, want “de lijkstoeten, het gedrang op de kerkhoven en in de kerken, de massagraven” waren alomtegenwoordig, net als “de permanente lijkgeur in de kerken”. Veel aandacht is er voor de theologische noties van die tijd. De pest werd ervaren als een van God gegeven straf op het zondige leven. Om het tij te willen keren, nam de kerkgang enorm toe en anders dan in 2020 was dat, behalve voor pestlijders, gewoon mogelijk, zelfs verplicht. Die kerkdiensten bleken een bron van besmetting. Ook het verzorgen van pestlijders door christenen bleek een pestverspreidende activiteit. “Roekeloos”, oordelen de…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”