Thrall geeft Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever hun gezicht terug
De paar keer dat ik als journalist naar Israël reisde, kwam ik steeds met dezelfde conclusie thuis. De meeste mensen die je er ontmoet, willen uiteindelijk maar één ding, linksom of rechtsom: in vrijheid en veiligheid een normaal leven kunnen leiden. Het zijn gewone mensen, net als wij.
Dat zou perspectief moeten bieden: als Israëliërs veiligheid kan worden gegarandeerd, en Palestijnen recht wordt gedaan, zou de vrede van Jeruzalem mogelijk moeten kunnen zijn. Na tien maanden Gaza-oorlog lijkt dat een naïeve redenering, maar ik geef het nog niet op. Zeker niet na het lezen van Een dag uit het leven van Abed Salama. Een Palestijnse tragedie, waarmee Nathan Thrall de Pulitzer Prize 2024 won.Drie dagen voor 7 oktober leverde Nathan Thrall het manuscript voor zijn boek in. Als Amerikaanse Jood is hij met zijn gezin in Jeruzalem gaan wonen. Jarenlang werkt hij als analist voor Amerikaanse media, maar het gevoel bekruipt hem dat hij zijn publiek niet bereikt.…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.