Tegen onverschilligheid kun je niet vechten
De agressieve benadering van journalisten aan de kerkdeur in coronatijd laat nog maar eens zien hoe een deel van de christenen in Nederland zich beter begint thuis te voelen bij het narratief van polarisatie en strijd, dat de Nederlandse politieke arena al een tijd langer beheerst. Zoals altijd haakt de kerk wat later aan bij maatschappelijke trends.
Het past bij de beweging – die voor het eerst goed zichtbaar werd rondom het verschijnen van de Nashville-verklaring – dat de orthodoxe flank van christelijk Nederland zich harder en zelfbewuster opstelt en zich in toenemende mate isoleert: ‘De wereld is tegen ons; het zij zo.’ De relatief open houding van dialoog en gesprek die uithangborden als Kees van der Staaij erop nahouden, is er niet een van de ‘gewone kerkganger’ die we de kerken van Krimpen en Urk zagen binnenstappen. Die heeft niet zo veel behoefte aan gesprek of toenadering, die wil – kort door de bocht gesproken – dat de dingen zo veel mogelijk blijven zoals ze zijn.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Er zit tegenwoordig meer troost in mijn ziel
Sally Read was een Britse psychiatrisch verpleegkundige en overtuigd atheïst. Nu woont ze in Italië, bidt ze elke dag de rozenkrans en hoopt ze dat haar dochter net zo’n hartstochtelijke katholiek wordt als zijzelf. Een tweegesprek met een bekeerde dichter.
Het huwelijk. Waarom kies je voor elkaar?
Dertien jaar geleden legde pastoor Nico de Gooijer aan Vonne van der Meer de zeven sacramenten uit. Voor elk sacrament trokken ze een maandagochtend uit. De tijd was lang niet rijp voor publicatie. Maar nu we in tijden van pandemie de kerkbank meer dan ooit missen, nu wel. In deze editie deel V: het ...