Seks en de dood
Volgens onze cultuur gaat het er al ongeveer vijftig jaar om dat we ‘het’ zo vaak en zo lekker mogelijk doen. En daarvoor zijn natuurlijk meerdere bedpartners nodig. Terwijl ik dit schrijf, is het precies een halve eeuw geleden dat muziekfestival Woodstock gehouden werd, symbool van de vrijheid en blijheid van de hippies. Daar ging het niet alleen, maar wel mede om seksuele vrijheid, mogelijk gemaakt door technische en maatschappelijke ontwikkelingen, zoals de pil en afnemend gezag van de kerk.
In die beginjaren had seks ook iets van echte, haast kinderlijke vrolijkheid. In Turks fruit van Jan Wolkers is het seksuele genot niet zozeer ongeremd als wel ongecompliceerd. Dat is heel anders in moderne romans als die van Arnon Grunberg. Daar is seks altijd ook omgeven met narigheid. Egoïsme, jaloezie, geweld, narcisme – ze doordringen en perverteren de seks. De ontroerendste passage bij Grunberg is die waar ‘het’ net níét gebeurt. In zijn debuutroman vertelt hij over een verliefd tienerstelletje. Als ze op bed liggen en een beetje bezig zijn, zegt zij tegen hem, die ook onzeker is: “Het kan ook met onderbroekje aan.” Aandoenlijk. Maar verder is de seks…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.