Protestanten zijn enthousiast over de huidige paus of het monastieke leven, maar aan de andere kant gebeurt niets
Of je het nu Vastentijd, veertigdagentijd of Lijdenstijd noemt: dit jaar leek er meer bij te worden stilgestaan dan ooit, getuige de aankondiging van ‘evenementen’ op sociale media.
Bezinning en dialoog naar aanleiding van een thema, kunstprojecten, meditatieve wandelingen, concerten, aankondigingen van mensen die gedurende deze periode geen alcohol zouden drinken, geen vlees wilden eten, zo duurzaam mogelijk zouden proberen te leven, of zelfs tijdelijk Facebook verlieten. Protestantse vrienden, kerkend bij verschillende gemeenten, vertelden wat ze in eigen kring organiseerden – heel anders de vastenacties die vooral betrokken waren op een goed doel ver weg, waaraan je kon doneren. ‘Maar het klopt toch, dat de vastentijd vroeger iets van katholieken was?’, vroeg ik op zeker moment aan één van de nog jonge leden van de christelijke leefgemeenschap waar ik sinds een jaar deel van uitmaak. Hij knikte. Het…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Nee,' zei ik, 'ik ben niet gevaccineerd'
Talitha Muusse: ‘Ik wil in Nederland burgerlijke ongehoorzaamheid zien’
'Het CDA moet het stoffige rentmeesterschap weer als geuzennaam gaan dragen'
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
Theoloog Carin Slotboom: De natuur staat niet buiten oordeel en verlossing
Het slechtste wat je kunt doen is zeggen: dat mag u niet denken
De kloof tussen de elite en het volk is enorm, constateert scheidend rector Mechteld Jansen van de PThU. En beterschap lijkt ver weg. In gesprek met dorpsdominee Matthijs Schuurman uit Oldebroek zoekt ze naar oversteekplaatsen. "Als je als kerk vindt dat de deuren open moeten voor vluchtelingen, ben ...
Dichter bij God: janken, schreeuwen en strijden voor gerechtigheid
Zaïre Krieger liet het woord gerechtigheid in Oudgrieks op haar buik tatoeëren. "Het is de kern van mijn zijn", verklaart de spokenwordartiest, die het bejubelde gedicht The Hill We Climb van Amanda Gorman vertaalde. "In de strijd om rechtvaardigheid en eerlijkheid heb ik mijn relatie met God ...