Poëzie in de rauwe werkelijkheid
De achterklep van de auto valt iedere keer open bij het wegrijden. John beloofde steeds dat hij het zou maken. Nu hij er niet meer is, staat de achterklep symbool voor zijn afwezigheid.
John jaagde zijn droom na en ging professioneel duiken naar een van de diepste punten van de aarde. Maar hij kwam niet meer boven, en liet zijn vrouw Merel en kinderen Boris en Ronja achter. Ze hadden hun droomhuis gevonden, Merel (Thekla Reuten) en John (Fedja van Huêt). Hier in dit landhuis zouden ze de mooie beloften in het leven waarmaken. Nu, na het onverteerbare verlies, staat Merel voor even onmogelijke besluiten. Ze wil er graag voor Boris en Ronja zijn, die op hun eigen manier de afwezigheid van hun vader proberen te verwerken. Maar kan ze het nog opbrengen? “Hoe was uw laatste contact met uw man?”, vraagt de…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
De troost van een ruige kinderbijbel
Stap voor stap dichter bij het lijden
Minella van Bergeijk: 'Hoe kan ik hier nou thuis zijn?'
Willem Ouweneel: 'Ik heb aan mijn opvattingen getwijfeld, maar niet aan God'
Fluisteren van een andere wereld
06 maart 2025Zoals velen vandaag breek ik mij het hoofd over de vraag wat er in deze tijd gevraagd wordt. De wereld tuimelt van de ene crisis in de andere, en als ik niet uitkijk, blijf ik lamgeslagen en overweldigd achter.
Hoe Trumps christelijk nationalisme Europa binnensijpelt
06 maart 2025White christian nationalism is een van de drijvende krachten achter het nieuwe tijdperk-Trump. Een beweging van faith and fight. Wordt Europa het volgende strijdtoneel?
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...