Wie ben ik zonder jou?

In een tijdperk waarin autonomie het hoogste goed is, en iedereen zelf mag bepalen wie hij, zij of die is; zijn we toch eenzamer dan ooit, en piekt de druk op de geestelijke gezondheidszorg. We zijn iets vergeten, zegt psycholoog Liesbeth Woertman (die te rade ging bij dominees, godsdienstfilosofen en rabbijnen). Namelijk dat identiteit altijd relationeel is. "Mijn leven begint helemaal niet bij mij."

06 februari 2025 – verschenen editie 2025nr01
Pleidooi-tegen-verdinglijking beeld Eva Roefs

De vraag wie we zijn, waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan, is er een van alle tijden. En waar die in vroegere tijden vaak beantwoord werd in termen van een sociale groep, een religie of een nationaliteit, lijken al dat soort kwalificaties steeds minder van belang. Wie iemand is, bepaalt die persoon zelf. De mogelijkheden zijn eindeloos. Dat lijkt misschien een verbetering, maar tegelijkertijd kampt de maatschappij met complexe vraagstukken die het tegendeel lijken te bewijzen. Wat zijn we kwijtgeraakt? Liesbeth Woertman, nu emeritus-hoogleraar psychologie, promoveerde dertig jaar geleden op het onderwerp lichaamsbeeld, een belangrijke pijler van het begrip identiteit. Hoe willen we eruitzien en hoe bekijken…

Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.

Vul zowel uw e-mailadres, voornaam als achternaam in.

Uw e-mailadres is niet correct.

Heb je al een account? Log hier in

Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Meer artikelen in dossier Goede gesprekken

ZegerPolhuis-ElisabethIsmailPhotography-1-2
Goede gesprekken

Soms is hoop een cappuccino, en soms is het een vredesakkoord

06 februari 2025
Toen Zeger Polhuijs bij zijn priesterwijding plat op de grond lag, en de Litanie van Alle Heiligen klonk – Kyrie eleison, Christe eleison – kwamen hem de gezichten van gestorven daklozen voor ogen. "Mijn vrienden. Alsof zij deel uitmaakten van mijn roeping."
Felix de Fijter
Ik-hoef-de-schijn-niet-op-te-houden
Goede gesprekken Mozes

Marnix Medema: 'Ik hoef de schijn niet op te houden'

06 februari 2025
De loopbaan van Marnix Medema ging van een leien dakje; op jonge leeftijd werd hij hoogleraar in Wageningen. Bovendien zoekt hij vanuit Veritas Forum met studenten naar liefde, rechtvaardigheid, schoonheid en goedheid. Maar toen hij in korte tijd twee keer een groot verlies ervoer, wist hij: 'Ook ...
Sjoerd Wielenga
Ik-ben-geen-zachte-heelmeester
Goede gesprekken Mozes

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"

12 december 2024
Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...
Sjoerd Wielenga