Pleidooi tegen het ‘gehaktbaldenken’
Filosofie en theologie gaan elkaar weer vinden, voorziet Erik Meganck in zijn boek Religieus atheïsme. Als ze tenminste het perspectief weten te richten op het mysterie van hoop, vertrouwen en goedheid. Het zou de moeite waard zijn, vindt hij, want veel atheïsme en theïsme komt vandaag de dag niet verder dan 'gehaktbaldenken'.
Pleidooi tegen het 'gehaktbaldenken'
Religieus atheïsme, dat gaat natuurlijk over atheïsten met heimwee naar God?Heimwee is er altijd, als je echt wilt nadenken en wat zekerheden begint kwijt te raken. En hoeveel volwassenen hebben geen heimwee naar het probleemloze universum van hun jeugd? Maar je kunt ‘heimwee’ ook als een etiket ergens op plakken, ter bevestiging van je eigen gelijk. In de zin van: een atheïst wil terug naar een punt waar ik heel verstandig aan heb vastgehouden. Maar die terugtocht is niet wat Erik Meganck (1962) voor ogen staat, en waarover hij schrijft in zijn interessante boek Religieus atheïsme. ‘Het fascineert mij hoe wereldwijd het goddelijke blijft ter sprake komen, zelfs daar waar…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”