Opeens hing het ijzeren gordijn er weer
Het IJzeren Gordijn lijkt ver weg, iets van de jaren tachtig en eerder. Toch kan het gevoel van die tijd opeens weer terug zijn. Die ervaring had in elk geval Nausicaa Marbe (1963), schrijfster, die opgroeide in het communistische Roemenië en zich de onvrijheid nog goed herinnert.
Toen in maart 2020 de coronacrisis een collectief soort gevangenis werd, met tal van onvrijheden, waande Marbe zich eventjes terug in het Roemenië van haar jeugd: ‘Daar was het altijd 1984, zoals in de onheilspellende roman van Orwell.’ Niemand had het toentertijd over ‘gebrek aan perspectief en wat dat met je kon doen’, relativeert Marbe onze hedendaagse bezorgdheid: ‘Dat is een zorg van vrije mensen, leerde ik in het begin van de pandemie.’ Deze observaties zijn te vinden in het mooie boek Wachten op het Westen, waarin Marbe haar jeugd in Roemenië beschrijft, tot het moment waarop zij als adolescent het land ontvlucht. Ze studeerde nadien politicologie aan de VU,…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Nieuwe woorden voor de ziel. Stefan Paas en Arnold Huijgen over het heil en de hel
Tieners gevangen in de verslavende TikTok-tornado
‘Ik heb het nog niet opgegeven, want dan kan ik beter vertrekken’
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
Voelen we eigenlijk wel genoeg?
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
07 maart 2024De razendsnelle opmars van anti-immigratiepartij AfD werpt in de opmaat naar regionale en nationale verkiezingen een dreigende schaduw over het Duitse politieke, sociale én kerkelijke landschap. Honderdduizenden bezorgde Duitsers gingen vorige maand de straat op in protestdemonstraties. 'Nie ...
De kinderen willen niet meer mee
07 maart 2024‘Gaan we morgen naar de kerk?’ Dochter 1 kijkt me moeilijk aan. ‘Ja, we gaan naar de kerk.’ ‘Neee!’, roept ze uit, terwijl ze neerploft op de bank. ‘Kunnen we niet gewoon één keer niet gaan? Het is zó saai. Het is zo verschrikkelijk saai.’
Waarom we van het goede nooit rust hebben
07 maart 2024Wat is goed om te doen? Een onrustig makende vraag. Op zoek naar een antwoord dat rust geeft, consulteren we anno 2024 graag experts: vertel ons hoe het zit! Ook Jezus wordt om raad gevraagd. Hij spreekt klare taal. Maar stilt Hij ook de onrust?