‘Opeens besefte ik: het is inderdaad een drama’
Predikant Nynke Dijkstra verloor als veertienjarig meisje haar moeder. Nynke was te jong en het verdriet te groot, de rouw ging in een doosje, het deksel er stevig op. Totdat het verdriet onverwacht als een tsunami naar buiten kwam. “Sindsdien heb ik mijn moeder recht kunnen doen doordat ik om haar kan rouwen.”
‘Opeens besefte ik: het is inderdaad een drama’
Nynke (62): “Mijn moeder overleed ’s morgens vroeg. ’s Middags ging ik alweer naar school. Ik wilde dat huis uit, weg van de dood. Op school kwam één vriendin direct naar me toe, we konden er nuchter over praten zonder dat het zwaar werd – heerlijk. Het verdriet was eigenlijk niet te hanteren, het was te groot, dus deed ik het in een doosje, deksel erop en weer lekker geiten met m’n vriendinnen. Die nuchterheid zit in mijn karakter, en als introvert verwerk ik veel van binnen, maar ik ben ook zo opgevoed; kiezen op elkaar, brand is erger. Flink zijn was een belangrijke waarde. Dat heeft iets goeds en…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.