‘Opeens besefte ik: het is inderdaad een drama’
Predikant Nynke Dijkstra verloor als veertienjarig meisje haar moeder. Nynke was te jong en het verdriet te groot, de rouw ging in een doosje, het deksel er stevig op. Totdat het verdriet onverwacht als een tsunami naar buiten kwam. “Sindsdien heb ik mijn moeder recht kunnen doen doordat ik om haar kan rouwen.”
‘Opeens besefte ik: het is inderdaad een drama’
Nynke (62): “Mijn moeder overleed ’s morgens vroeg. ’s Middags ging ik alweer naar school. Ik wilde dat huis uit, weg van de dood. Op school kwam één vriendin direct naar me toe, we konden er nuchter over praten zonder dat het zwaar werd – heerlijk. Het verdriet was eigenlijk niet te hanteren, het was te groot, dus deed ik het in een doosje, deksel erop en weer lekker geiten met m’n vriendinnen. Die nuchterheid zit in mijn karakter, en als introvert verwerk ik veel van binnen, maar ik ben ook zo opgevoed; kiezen op elkaar, brand is erger. Flink zijn was een belangrijke waarde. Dat heeft iets goeds en…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”