Op reis met wandelende man
Toen ik achttien was, verbleef ik samen met een vriendin een week in Parijs. ’s Nachts deelden we een slaapkamer in een schimmig jeugdhostel met een groep Chinezen (wat een ervaring als je net geslaagd bent voor de middelbare school), overdag waren we zo lang mogelijk op straat. We doorkruisten de stad, bezochten het ene museum na het andere.
Ik herinner me de beeldentuin van het Musée Rodin. De beelden overweldigden me. Mijn vriendin flirtte met een tuinjongen bij de rozen. Erachter was De Hellepoort, vol wanhopige figuren. Nu, twintig jaar later, denk ik weleens dat het in die tuin allemaal begon. Dat ik inzag dat schoonheid zich in allerlei gedaanten kan tonen. In het museum staat de sculptuur ‘L’homme qui marche’ (de wandelende man). Hoofd en armen ontbreken, waardoor alle aandacht naar de gespierde torso en benen gaat. Onlangs ontmoette ik deze man van Auguste Rodin nog een keer. Dichter en schrijver Frans Budé schreef het boekje De tocht en wekte het beeld letterlijk tot leven. Wandelende man,…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
De oude bruid, deel 3: De crypte van Rome
De oude bruid, deel 1: Ecce Homo
De oude bruid, deel 2: Wijn en vissen
De oude bruid, deel 5: Vier wezens
Paul van Tongeren: ‘In een vaderloze samenleving, vecht je tegen de politie en de premier’
Kerstverhaal: Metamorfose
13 december 20216.15 Tangomuziek. Dankzij het meeslepende melodietje van de wekker van zijn telefoon was hij meteen klaarwakker. Alsof een hand de zijne pakte: kom, volg me! Zoals de passen van een tango vastliggen, stap voor stap, draai na draai, wist hij wat hem nu te doen stond. Douchen, haren föhnen, ontbijten ...
Jan Huijgen: 'God forceert niet, Hij lokt. Dat is mijn genadewoord'
13 december 2021Op de ziel van Jan Huijgen zit een kras. Van kindsbeen af. Nu hij zestig is, ontdekt hij dat als hij werkelijk wil begrijpen wie hij is, waarom er zo’n vuur in hem woedt en waarom God dat telkens maar weer aanwakkert, hij alles moet afbreken. Alles wat hij over die kras heen heeft gemetseld. ...
Paul van Tongeren: ‘In een vaderloze samenleving, vecht je tegen de politie en de premier’
13 december 2021Als kind ambieerde hij het priester- én martelaarschap, maar Paul van Tongeren werd filosoof. Als Denker des Vaderlands oordeelt hij niet over de gevechten in de samenleving, maar spiegelt hij liever. ‘Vaders dragen dezelfde gymschoenen als hun kinderen.’