Ontroerend, maar compleet stuurloos
Het lichaam zoals dat getoond wordt in Give Me Liberty kent zo zijn onvolkomenheden. Het is extreem dik of aangetast door een ziekte en daardoor gehandicapt geraakt. Het hoort slecht, is al heel wat decennia oud of past maar moeizaam in heersende schoonheidsidealen. En ergens heeft dat wel wat geruststellends. Ook wie niet afgetraind of superslank of zonder vlek of rimpel is, hoort er gewoon bij. Dat wat afwijkt van de norm wordt niet weggemoffeld, maar ook niet geromantiseerd. Het is er, gewoon zoals het is.
Misschien dat hoofdrolspeler Chris Galust nog het meest in de buurt komt van het gebruikelijke filmsterrenideaal. Wie door zijn oogharen kijkt, ontwaart daar zomaar de jonge Leonardo DiCaprio. In zijn rol als Vic speelt hij echter niet de gebruikelijke filmheld. Als zijn werkdag aanbreekt, moet hij eerst zijn Russische en stokdove opa uit bed zien te krijgen. De beste man doet ochtendgymnastiek in zijn onderbroek terwijl hij in zijn moedertaal zijn nieuwe vaderland bezingt. Hoewel hij het beter zou kunnen laten, probeert hij toch steeds in de keuken kip te bereiden. Het kan er zomaar toe leiden dat dikke rookwolken het appartement vullen en rookmelders hun helse klanken uitstoten. Het…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Claartje Kruijff: 'Nooit zal ik helemaal in de kerk passen, maar erbuiten pas ik ook niet'
Rikko Voorberg: 'Soms denk ik: vlucht ik niet weg voor een serieuze baan?'
Vrede op aarde, maar hoe dan?
Thrall geeft Palestijnen van de Westelijke Jordaanoever hun gezicht terug
De les van Slagharen
Vasten brengt rust. Waarom gaan we er niet mee door?
04 april 2024Laatst gaf ik voor het eerst een lezing waarbij toen ik arriveerde me noch een kopje koffie, noch een glas water werd aangeboden. Toch heb ik me zelden zo welkom gevoeld. Ik was te gast in de Al Hijra-moskee in Leiden en het was ramadan.
‘Als er een hemel is, kom ik er’
04 april 2024Van op de bank zitten word je oud, meent Haddy de Jager (1940). Daarom is ze meestal onderweg, bijvoorbeeld met cadeautjes voor jarige prostituees die ze bezoekt. Aan God twijfelt ze niet, maar wat er precies na dit leven gebeurt ...?
In de spanning begint het luisteren naar Gods stem
07 maart 2024Zoals we weer aandacht krijgen voor streek- en seizoensproducten en herstel van cultuurlandschap, ligt de toekomst van het christendom misschien wel in de zoektocht naar een nieuw evenwicht met de schepping, zegt Stefan Paas.