Onmiskenbaar nostalgisch, maar het nut is discutabel

Voor het jubileum besloot de band om het geheel opnieuw op te nemen alsof dit de versie zou zijn die ze, met de ervaring van nu, toen zouden hebben gemaakt. Aan de liedjes zelf is niets veranderd. Dit zijn geen remixes, compleet andere arrangementen of herinterpretaties die het radicaal anders laten klinken. Sterker nog: als de plaat op de achtergrond speelt tijdens een feestje zij het je vergeven als je geen onderscheid kunt maken. Wel wordt voor de aandachtige luisteraar vanaf de eerste tracks duidelijk dat het vloeiender – je zou haast zeggen: moeitelozer – klinkt. De riffs van ‘Meant To Live’ lijken wat minder punk. Jon Foreman heeft hoorbare…