Ode aan de middeleeuwen
Het is november van het jaar 1327. In een groot, somber klooster ergens in Italië komen twee mensen aan. Dat is het begin van De naam van de roos, de bekende roman van de Italiaanse hoogleraar kunstgeschiedenis Umberto Eco, die in de jaren tachtig en negentig zo veel lezers wist te trekken.
Pas heb ik het boek weer eens uit de kast gepakt. Ik wist dat deze roman mij als tiener mateloos fascineerde. Benieuwd of nu bij herlezing hetzelfde effect zou optreden, begon ik opnieuw aan deze pil van zo’n vijfhonderd pagina’s.Adson van Melk, de verteller, blikt als oude man terug op een periode dat hij een lange reis maakte met een geleerde franciscaner monnik, William van Baskerville. Op die reis doen ze een groot benedictijner klooster op een berg aan.Al snel komen ze erachter dat het niet pluis is achter de abdijmuren. Een jonge monnik is vermoord of heeft zelfmoord gepleegd. Niemand mag in de bibliotheek komen, een soort labyrint boven…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Kerst begint niet bij het licht. Maar in de ramp. In de nacht.
De weg kwijt in het Israël-Palestinaconflict? Dit moet je weten
'Is de kloof in de kerk nog te dichten? Misschien niet'
‘Soms zit ik live een preek te factchecken’
Van de vrijzinnige Kuitert kunnen we allemaal leren
De mislukte mis
04 april 2024Een herinnering van eind jaren zestig. Mijn ouders zijn naar een feest geweest en rond middernacht komt mijn moeder me een nachtzoen geven. Die avond is ze overstuur. Op het feest liep een als non verklede vrouw rond, in vol ornaat; lange zwarte habijt, witte kap. Ter hoogte van haar buik zat een ...
Vasten brengt rust. Waarom gaan we er niet mee door?
04 april 2024Laatst gaf ik voor het eerst een lezing waarbij toen ik arriveerde me noch een kopje koffie, noch een glas water werd aangeboden. Toch heb ik me zelden zo welkom gevoeld. Ik was te gast in de Al Hijra-moskee in Leiden en het was ramadan.
‘Als er een hemel is, kom ik er’
04 april 2024Van op de bank zitten word je oud, meent Haddy de Jager (1940). Daarom is ze meestal onderweg, bijvoorbeeld met cadeautjes voor jarige prostituees die ze bezoekt. Aan God twijfelt ze niet, maar wat er precies na dit leven gebeurt ...?