Nieuwe zin
Onze samenleving blijft verrassen. De zinvraag leek goeddeels voorbij, maar blijkt ineens weer actueel. Onverwachts popte ze onlangs op in de onverdachte – moeilijk nader te definiëren maar breed maatschappelijk aanvaarde – bubbel van de Volkskrant.
Fokke Obbema, werkzaam bij genoemde krant, presenteerde er zijn nieuwste pennenvrucht: De zin van het leven. Gesprekken over de essentie van het bestaan. In het vorige nummer van De Nieuwe Koers stond een uitgebreid interview met hem. De aanleiding? Op 54-jarige leeftijd werd hij getroffen door een hartstilstand en was hij ‘even dood’. Dit overrompelende gebeuren – ‘waardoor alles in één klap zou zijn weggevaagd wanneer mijn hartstilstand de gebruikelijke afloop zou hebben gekregen’ – maakte bij Obbema zo veel los, dat hij gedreven werd om op zoek te gaan naar de essentie van het leven. Ik dacht aan de metafoor van C.S. Lewis, die het lijden typeerde als ‘Gods…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”