Wanhopige zoektocht naar betekenis
In 2015 maakte Nick Cave’s vijftienjarige zoon Arthur een dodelijke val van een krijtrots. De in Australië geboren, in Engeland neergestreken muzikant veranderde ingrijpend door deze gebeurtenis. De vroeger zo gesloten zanger, componist en schrijver kreeg meer compassie met anderen en hij sprak openhartig over zijn verwarde gevoelens.
Nick Cave
In 2016 verscheen Skeleton Tree, waarop Cave zijn pijn in schrijnende dissonanten toonde. Het verschil met het onlangs uitgebrachte Ghosteen kan bijna niet groter zijn. Ook dit dubbelalbum bevat muzikale rouwverwerking, maar deze keer met mooi gezongen melodieën (Cave’s stembereik is aanmerkelijk vergroot), synthesizerklanken, pianoakkoorden en koorzang. In huiveringwekkende teksten zoekt een vader wanhopig naar de betekenis van de dood van zijn zoon. De jongen moet nog ergens zijn, maar hij weet niet waar. Met name de laatste drie nummers zijn lang en indrukwekkend van opbouw: ‘It’s a long way to find peace of mind’, zingt Cave, die veel vragen stelt, ook aan God. De albumcover heeft zachte kleuren, maar…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”