‘Nee,’ zei ik, ‘ik ben niet gevaccineerd’
Is er nog ruimte voor andersdenkenden? En kun je je individualiteit behouden in een groep?
Vragen die urgenter zijn dan ooit. In haar nieuwe roman Zwerm neemt Berthe Spoelstra je mee naar een omheinde Vinex-wijk waar je zonder pasje niet binnenkomt en waar iedereen op iedereen let, een soort mini-controlesamenleving zeg maar. Akke, een pubermeisje, vergelijkt zichzelf met een vinvis die tegen de stroom in zwemt. Ze maakt zich zorgen om onze hete planeet en bedenkt dat ze het systeem moet resetten, ze moet het ventiel losdraaien. Terwijl de buurt wijntjes drinkt en roddelt, ontsnapt Akke met drie kinderen over het hek. Het verhaal wordt verteld door meerdere personages, waaronder Franka, de dochter van een praatgrage, kroketbakkende buurtbewoonster. Deze Franka woont niet in de wijk,…
PREMIUM
Dit artikel is premium
Verder lezen? Neem een abonnement en lees de eerste vier edities voor € 8,-.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
U wilt dit niet lezen. Want dit gaat over slaven. En daar hebt u er ook twee van.
De bittere noodzaak van politieke strijd tegen moderne slavernij
Onze Black Friday-deal levert u geen cent op
De oude bruid, deel 5: Vier wezens
'Als je weet dat je kleding fout is, sta je niet schuldeloos'
'Hoop is blijven geloven in de mogelijkheid tot helen'
Kun je hoop hebben in een wereld vol troep en ellende? Eva Coolen, romanschrijfster, aarzelt. Toch koos ze Regeneratie als titel voor haar laatste boek: wedergeboorte. "Je hoopt dat het goed komt, ja.”
‘Mensen die goed kunnen praten, worden overschat én overschatten zichzelf’
Hoe blijft een familie duizend jaar bevoorrecht, vraagt theatermaakster en schrijver Marjolijn van Heemstra – telg uit een oud, Fries adellijk geslacht – zich af. ‘Ik voel me verantwoordelijk om het verleden namens families als de onze open te breken.’