Nederland groeide langzaam om Ali heen
“Er wordt vooral over Marokkanen gepraat, en weinig met hen”, stelt Khalid Mourigh aan het begin van De gast uit het Rifgebergte. Voor hem een reden het relaas van zijn opa Ali op te tekenen: een geschiedenisvertelling door de ogen van zijn opa.
We leren Ali kennen als een vrijbuiter, altijd op zoek naar avontuur, wars van regels. Het brengt hem, letterlijk en figuurlijk, ver. Ali zoekt eerst zijn geluk in Algerije, sluit zich dan aan bij het Spaanse leger, en werkt in de mijnen.Ali heeft de ‘Riffijnse ziekte van de migratie’, verwoordt zijn kleinzoon. In 1964 laat de jongeman huis en haard achter om zijn geluk in Europa te beproeven. Zijn vrouw Fadma is op dat moment zwanger. “Als ik het overleef, dan ga ik werken en stuur ik je geld op. Als ik het niet haal, dan heb je mijn vader en moeder”, meldt hij gedecideerd. En zo stapt Ali op…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Esther Maria Magnis: 'Hoe kan het nou waar zijn dat jij dezelfde God kent?'
Corien Oranje: ‘Ik heb vaak het gevoel dat ik tekortschiet’
Krimp? We zijn gewoon nog aan het ontdekken hoe we moeten groeien
Het nieuwe kabinet ademt de geest van Absalom
Maarten Burggraaf: ‘Ik ben bang voor de dood – wie zou dat niet zijn?’
Hij bedoelde er niets mee. Daar ga je toch bijna van vloeken?
05 september 2024De opening van de Olympische Spelen deed veel stof opwaaien; christenen dachten dat er gespot werd met het Laatste Avondmaal. Uiteindelijk bleek het een verbeelding van een bacchanaal van de Griekse goden te zijn. Kees van Ekris was vooral benieuwd naar wat de kunstenaar ermee wilde zeggen. Maar dat ...
Het verdwijnen van hoop – daar kunnen we niet tegen
05 september 2024Dat het er tamelijk hopeloos met ons mensen voorstaat – dat is een open deur intrappen. De een heeft het over de klimaatcrisis, de ander over de vluchtelingencrisis, en zo zijn er nog wat accentverschillen, maar echt hoopvol staan maar weinigen in het leven, als ze eerlijk worden.
In een goede tuin is de mens niet heer en meester
05 september 2024In De mierenkaravaan van Mariken Heitman kun je de ondoorgrondelijke aarde van de moestuin haast ruiken. Het is de moeite waard. Want wie de geheimen van de natuur op het spoor komt, komt ook dichter bij de geheimen van z'n eigen leven.