Moederschap, schoonheid, pijn en gemis
Wat maakt de relatie tussen ouder en kind? Is dat per definitie de bloedband of kan deze ook tot stand komen via de lijnen van zorg en betrokkenheid? De Japanse filmmaker Hirokazu Kore-eda onderzocht deze vragen in zijn prachtige films Like Father, Like Son en Shoplifters.
Moederschap, schoonheid, pijn en gemis
Met name die eerste film zet de zaken al snel op scherp als blijkt dat twee baby’s al bij de geboorte zijn verwisseld en de ouders hier pas jaren later achter komen. Nu klinkt opnieuw een stem uit de Japanse cinema die de vraag stelt wie de echte moeder is: de vrouw die het kind droeg en baarde of de vrouw die daarna de baby met haar liefdevolle zorg omringde? True Mothers heeft geen haast. Meer dan twee uur en een kwartier duurt de film. Toch stoort dat niet. Het verhaal ademt een bepaalde tederheid die zich niet goed verhoudt tot gejaagdheid. Zoals je een zorgvuldig bereide maaltijd niet even…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.