Mildheid
Er is een tijd geweest dat ik weinig begrip kon opbrengen voor mensen die gelaten, zelfs mild, in het leven stonden. Niet dat ikzelf bij alles stennis schopte: integendeel. Ik zei als eerste sorry wanneer iemand op mijn tenen stond, gaf alle ruimte aan voordringende klanten en kon me werkelijk niet lang opwinden over burengerucht of lek gestoken fietsbanden.
Maar o wee als ik mensen die ik hoogachtte, betrapte op het treden van idealen die ze zelf begeesterd uitdroegen. Vaak slaagde ik er niet in om mijn kritiek rechtstreeks te uiten. Want ik bleef het meisje dat in zulke situaties emotioneel werd en ten slotte voorbeelden aanhaalde die ronduit gemeen waren, enkel om iemands zwakke, of zelfs rotte plek maar aan te tonen. Dit alles dan ook nog eens met hoge, overslaande stem. Waarna ik als eerste mijn excuses moest aanbieden, van mezelf: ik was te ver gegaan. Mildheid waar ik later toch weer spijt van kon hebben – wanneer de ander nog steeds hetzelfde gedrag bleef vertonen, en…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Kerst begint niet bij het licht. Maar in de ramp. In de nacht.
De weg kwijt in het Israël-Palestinaconflict? Dit moet je weten
‘Soms zit ik live een preek te factchecken’
'Is de kloof in de kerk nog te dichten? Misschien niet'
Van de vrijzinnige Kuitert kunnen we allemaal leren
De mislukte mis
04 april 2024Een herinnering van eind jaren zestig. Mijn ouders zijn naar een feest geweest en rond middernacht komt mijn moeder me een nachtzoen geven. Die avond is ze overstuur. Op het feest liep een als non verklede vrouw rond, in vol ornaat; lange zwarte habijt, witte kap. Ter hoogte van haar buik zat een ...
Vasten brengt rust. Waarom gaan we er niet mee door?
04 april 2024Laatst gaf ik voor het eerst een lezing waarbij toen ik arriveerde me noch een kopje koffie, noch een glas water werd aangeboden. Toch heb ik me zelden zo welkom gevoeld. Ik was te gast in de Al Hijra-moskee in Leiden en het was ramadan.
‘Als er een hemel is, kom ik er’
04 april 2024Van op de bank zitten word je oud, meent Haddy de Jager (1940). Daarom is ze meestal onderweg, bijvoorbeeld met cadeautjes voor jarige prostituees die ze bezoekt. Aan God twijfelt ze niet, maar wat er precies na dit leven gebeurt ...?