‘Mijzelf vergeven vind ik lastig’
Schrijver en docent Arjan van Essen hield zijn gokverslaving vijfentwintig jaar lang voor iedereen verborgen. Totdat hij, twintig kilo lichter en diep in de schulden, nog maar één keus had: "Alles opbiechten of mijn auto tegen een boom zetten. Toen ik mijn verslaving in het licht bracht, voelde dat als naaktlopen.”

Arjan (51): “Ik heb nooit geweten dat mijn traanbuizen het deden. Pas in de kliniek heb ik voor het eerst van mijn leven gehuild, 38 jaar oud. Ik praat liever over mezelf dan over mijn omgeving, maar zoiets zegt natuurlijk iets over mijn jeugd. Ongelukkig was ik niet, maar er heerste wel een zwijgcultuur. We woonden geïsoleerd – geografisch, maar ook sociologisch, doordat we geen gangbare opvattingen huldigden. De bevindelijk gereformeerde kring kenmerkt zich door veel onuitgesproken regels en aannames. Loopt het anders, dan gaan de luiken dicht. Parre, de hoofdpersoon in mijn debuutroman, bedacht manieren om in dat milieu overeind te blijven, zoals veel in de natuur zijn, op…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"
12 december 2024Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...

Rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik duik nooit meer onder’
07 november 2024Vrede stichten. Zo zou je de levensmissie van rabbijn Awraham Soetendorp (1943) kunnen kenschetsen. De wereld zachter achterlaten, koste wat het kost. “Mijn hart wordt verscheurd door elke onschuldige dode die valt.”

Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen
04 april 2024Het is vroeg in de nacht. Eindelijk is het stil in huis. Ik luister naar het VPRO-marathoninterview met Max Kohnstamm.