‘Mijn buik zal de enige plek blijven waar ik zijn benen heb voelen trappelen’
Vijf jaar geleden verloor Ronella Bakker haar zoontje Mels, na 38 weken zwangerschap. Een tragedie die ze tóch niet had willen missen, want het heeft haar geloof en leven positief veranderd. “Zijn overlijden heeft Gods rol voor mij nog maar eens onderstreept.”
‘Mijn buik zal de enige plek blijven waar ik zijn benen heb voelen trappelen’
Ronella (31): “We hebben een filmpje over Mels gemaakt omdat we supertrots op hem zijn. Hij is dood, maar wél ons kind. Ik was heel blij dat onze eerste emotie toen hij dood ter wereld kwam tóch was: ik ben weer moeder, ik ben weer vader. Het voelde even hetzelfde als bij onze twee meiden. Wow, dit is ons kind, helemaal af, prachtig. Ondanks dat zijn mond open hing en hij geen geluid maakte. Het verdriet kwam een seconde later, maar toch.” ‘Ik heb nog een broertje’ “Ik heb mijn verhaal vaak verteld. Dat helpt enorm. Niet om het te verwerken, want dat vind ik een verkeerd woord, alsof je er een punt…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”