Kerstverhaal: Metamorfose
6.15 Tangomuziek. Dankzij het meeslepende melodietje van de wekker van zijn telefoon was hij meteen klaarwakker. Alsof een hand de zijne pakte: kom, volg me! Zoals de passen van een tango vastliggen, stap voor stap, draai na draai, wist hij wat hem nu te doen stond. Douchen, haren föhnen, ontbijten en dan pas aankleden – de kroon op de schepping. De volgorde was belangrijk, want als hij in vol ornaat ontbeet, liep hij het risico op zijn kleren te morsen. Na zeven weken was hij zijn zenuwen nog steeds niet de baas.
Hij had ook veel meer tijd nodig dan vroeger, toen hij alleen maar een spijkerbroek hoefde aan te schieten, T-shirt, overhemd – is de boord nog schoon? Even aan de sokken ruiken, ja, die kunnen nog. Met zijn nieuwe garderobe – nog geen halve meter in zijn kast – kon hij niet improviseren. Dure smaak, karig salaris. Eindeloos stond hij in paskamers te dralen. Het zijn de vrouwelijke hormonen, zou een lotgenoot zeggen, die maken je weifelziek. Maar hij slikte geen pillen, er stond hem geen operatie te wachten. Zijn metamorfose voltrok zich op eigen kracht, dankzij een rijke verbeelding. Terwijl hij zich afdroogde, zette hij de radio aan, te…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Kerst begint niet bij het licht. Maar in de ramp. In de nacht.
De weg kwijt in het Israël-Palestinaconflict? Dit moet je weten
'Is de kloof in de kerk nog te dichten? Misschien niet'
‘Soms zit ik live een preek te factchecken’
Van de vrijzinnige Kuitert kunnen we allemaal leren
De mislukte mis
04 april 2024Een herinnering van eind jaren zestig. Mijn ouders zijn naar een feest geweest en rond middernacht komt mijn moeder me een nachtzoen geven. Die avond is ze overstuur. Op het feest liep een als non verklede vrouw rond, in vol ornaat; lange zwarte habijt, witte kap. Ter hoogte van haar buik zat een ...
Vasten brengt rust. Waarom gaan we er niet mee door?
04 april 2024Laatst gaf ik voor het eerst een lezing waarbij toen ik arriveerde me noch een kopje koffie, noch een glas water werd aangeboden. Toch heb ik me zelden zo welkom gevoeld. Ik was te gast in de Al Hijra-moskee in Leiden en het was ramadan.
‘Als er een hemel is, kom ik er’
04 april 2024Van op de bank zitten word je oud, meent Haddy de Jager (1940). Daarom is ze meestal onderweg, bijvoorbeeld met cadeautjes voor jarige prostituees die ze bezoekt. Aan God twijfelt ze niet, maar wat er precies na dit leven gebeurt ...?