Messcherp observator

Messcherp observator

De gemene deler in haar nieuwste verhalenbundel is het verlangen naar een andere plek, een thuis. Of het nu een Kaapverdiaanse buschauffeur is die je meeneemt op zijn rit (‘Halte Planetenweg. In de pas aangelegde voortuinen staan houten bankjes, bakfietsen en plastic glijbanen’) of een hoogopgeleid, verwend stel dat een paleodieet volgt en naar een vrijstaand huis met appelbomen verhuist. Of een kind dat moet scoren in groep acht en in bed achter een meditatie-app wordt gezet. Of een zwerver die naar mos ruikt (‘Er zit groene aanslag op de lappen, steeds meer word ik bos, ben ik bos geworden’). De laatste verhalen gaan te veel over een schrijfster, of…