Menselijkheid in tijden van honger
Als de trein uit Kazan vertrekt, aan het begin van Guzel Jachina’s roman De trein naar Samarkand, zijn er vijfhonderd kinderen aan boord. De meesten zijn ziekelijk en broodmager. Een aantal is bedlegerig, volgens de dokter zouden zij niet in de trein thuishoren, de kans dat ze levend aankomen is te klein. Maar treinchef Dejev heeft een groot hart en wil geen onderscheid maken.
Het is slechts een van de dilemma’s waar hij voor komt te staan tijdens deze morbide treinreis. Dejev weet dat er maar voor drie dagen voedsel aan boord is, de reis zal een week of zes gaan duren. Hij zal het moeten zien te rooien met de kindercommissaris van de partij die aan de trein is toegewezen, de resolute en ruwe Belaja, wiens zachte kanten zich gaandeweg zullen openbaren. Het is 1923. Tijdens de revolutie van 1917 is de Sovjet-Unie ontstaan. Er heerst nog chaos in het onmetelijke land. De landbouw is uit evenwicht, er breken hongersnoden uit, onder andere in het Wolgagebied, waar de Tataren wonen. ‘Kale velden. Niks…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Lamorna vroeg zich af: zou ik christen kunnen worden?
Wat als het algoritme opvoeder wordt?
‘De vreugde is sterker dan de droefenis’
‘Ik vond het zelfs niet nodig mijzelf atheïst te noemen’
Zonder plekken en rituelen verleren we de taal van thuis
‘Het is helemaal rustig in mij’
01 mei 2025Het is pure genade, zegt oud-rechter Ad van der Linden, dat zijn geloof zo'n diepte heeft dat het staande kan blijven, ook nu hij 24 uur per dag mantelzorger is geworden. "En dat ik geloven mag dat alles in Gods hand is."
Oorlog in de naam van God
03 april 2025Het overgrote deel van de Nederlandse kerken steunde het militaire optreden in Indonesië na 1945. Legerpredikanten en aalmoezeniers verdedigden zelfs extreem geweld als manier om de koloniale orde te herstellen, concludeert Koos-jan de Jager in zijn boek Oorlog zonder genade. Hoe is die houding te ...
Xi Jinping's heilige oorlog tegen christenen woedt voort
03 april 2025In China is geloven geen privézaak, maar een politiek risico. Xi Jinping duldt geen loyaliteit naast die aan de Communistische Partij, en dat merken vooral christenen. Ondergronds groeit de kerk, terwijl overheidscontroles steeds strenger worden. Wat betekent dit voor de toekomst van het ...