Liverpool en het evangelie
23 jaar geleden, tijdens mijn eerste bediening als voorganger, kwam ik in contact met een elfjarige jongen. Hij was onze kerk gaan bezoeken op advies van zijn schoolmeester. Het was een in zichzelf gekeerde, neerslachtige jongen, maakte weinig contact en at veel koekjes na de dienst.
Na een paar maanden nodigden we hem uit om mee te gaan naar een gemeenteweekend. Maar we waren nog geen dag onderweg of het regende klachten. Hij was lomp. At alles op wat hij vinden kon. Pestte de kleine kinderen. Er kwam een gesprek. De leraar die hem had aangespoord naar de kerk te gaan, legde uit dat de jongen alleen door zijn nog jonge en temperamentvolle vader was grootgebracht; het was een jongen, zei hij, die het moeilijk had, en die vooral veiligheid zocht. Dus er werden wat afspraken gemaakt, we besloten geduld op te brengen en beetje bij beetje trok de jongen bij.Negen maanden later werd hij gedoopt,…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik mis dat wat er nooit heeft kunnen zijn'
In 2003 stapte het 24-jarige zusje van Wouter van der Toorn uit het leven. Een dieptepunt in een familiedrama dat al veel langer speelde. “Hoe kun je vergeving eisen terwijl er geen erkenning van het ongelofelijke onrecht is?”
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'