Literaire anarchie
Sinds mijn man een andere baan heeft, is migratie een onderwerp aan de keukentafel. Eerst werkte hij bij een ontwikkelingsorganisatie, we woonden ook in Congo. Nu voert hij gesprekken met (al dan niet uitgeprocedeerde) migranten. Wat ik inmiddels weet, is dat het verhaal rond migratie en asiel ingewikkelder is dan ik dacht. En dat literatuur kan helpen om inzicht te krijgen in een grotere wereld om ons heen.
De Poolse Aleksandra Lun (1979) schreef haar debuutroman De Palimpsesten in het Spaans. Onlangs is het in het Nederlands vertaald. Het boek gaat over Przęśnicki, een 35-jarige Poolse immigrant die opgenomen wordt in een psychiatrisch ziekenhuis. Volgens de dokter is het onvergeeflijk dat hij zijn debuutroman niet in zijn moedertaal geschreven heeft. Hij zou bartlebiaanse therapie moeten volgen, een therapie vol vergetelheid en verdovende spuiten. Voorop staat dat ik weinig boeken gelezen heb waarin humor zo kundig geregisseerd is. Humor als troost, het kan dus. Een doodernstig boek schrijven, geëngageerd en wel, én het thema lichtvoetig verpakken. Aleksandra Lun schrijft over een depressieve, seksueel gefrustreerde immigrant – heeft ze Serotonine…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Nieuwe woorden voor de ziel. Stefan Paas en Arnold Huijgen over het heil en de hel
Tieners gevangen in de verslavende TikTok-tornado
‘Ik heb het nog niet opgegeven, want dan kan ik beter vertrekken’
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
Voelen we eigenlijk wel genoeg?
Hoe ultrarechts in Duitsland uit de schuilhoeken stapt
07 maart 2024De razendsnelle opmars van anti-immigratiepartij AfD werpt in de opmaat naar regionale en nationale verkiezingen een dreigende schaduw over het Duitse politieke, sociale én kerkelijke landschap. Honderdduizenden bezorgde Duitsers gingen vorige maand de straat op in protestdemonstraties. 'Nie ...
De kinderen willen niet meer mee
07 maart 2024‘Gaan we morgen naar de kerk?’ Dochter 1 kijkt me moeilijk aan. ‘Ja, we gaan naar de kerk.’ ‘Neee!’, roept ze uit, terwijl ze neerploft op de bank. ‘Kunnen we niet gewoon één keer niet gaan? Het is zó saai. Het is zo verschrikkelijk saai.’
Waarom we van het goede nooit rust hebben
07 maart 2024Wat is goed om te doen? Een onrustig makende vraag. Op zoek naar een antwoord dat rust geeft, consulteren we anno 2024 graag experts: vertel ons hoe het zit! Ook Jezus wordt om raad gevraagd. Hij spreekt klare taal. Maar stilt Hij ook de onrust?