Kwetsbare leiders
Nu instituten afbrokkelen en gezag minder vanzelfsprekend is, wordt van leiders meer emotionele intelligentie gevraagd. Kwetsbaar durven zijn is daarvan een belangrijk onderdeel. Ik vind dat in het algemeen een prima ontwikkeling, ook al slaat het weleens door.
Het is nogal irritant wanneer een gesprekspartner je beargumenteerde standpunten gaat psychologiseren. ‘Waar ben je bang voor?’, is een beruchte. ‘Jij bent echt een type negen’, hoorde ik laatst ook al in een gesprek over politiek. Als ik hierover even heel open mag zijn (ik ga mee met m’n tijd): ik vermoed dat zulk therapeutisch jargon nogal eens wordt ingezet als compensatie voor een gebrek aan argumenten. Wie de kwaliteiten of de ijver mist om zich ergens inhoudelijk in te verdiepen, kan zich met behulp van zelfhulpliteratuur een aura van onmetelijk inzicht aanmeten. Zo’n zelfbenoemde goeroe, die alles persoonlijk maakt, is in mijn ogen even autoritair als een ouderwetse dominee.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'
De vlam van onze voormoeders is niet gedoofd
Westers feminisme is van dik hout zaagt men planken, en past niet in Afrika. Daarom, zegt Jennifer Nansubuga Makumbi, schrijfster van de roman De eerste vrouw, moeten we uit eigen bronnen putten. Ze laat ons kijken naar de ‘oervrouw’.