Kwetsbare leiders
Nu instituten afbrokkelen en gezag minder vanzelfsprekend is, wordt van leiders meer emotionele intelligentie gevraagd. Kwetsbaar durven zijn is daarvan een belangrijk onderdeel. Ik vind dat in het algemeen een prima ontwikkeling, ook al slaat het weleens door.
Het is nogal irritant wanneer een gesprekspartner je beargumenteerde standpunten gaat psychologiseren. ‘Waar ben je bang voor?’, is een beruchte. ‘Jij bent echt een type negen’, hoorde ik laatst ook al in een gesprek over politiek. Als ik hierover even heel open mag zijn (ik ga mee met m’n tijd): ik vermoed dat zulk therapeutisch jargon nogal eens wordt ingezet als compensatie voor een gebrek aan argumenten. Wie de kwaliteiten of de ijver mist om zich ergens inhoudelijk in te verdiepen, kan zich met behulp van zelfhulpliteratuur een aura van onmetelijk inzicht aanmeten. Zo’n zelfbenoemde goeroe, die alles persoonlijk maakt, is in mijn ogen even autoritair als een ouderwetse dominee.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”