Kritische abonnees
Zo nu en dan heb ik telefoongesprekken met ontevreden abonnees. Ik vind dat de hoogtepunten van mijn betrekking als hoofdredacteur. In de eerste plaats: een ontevreden abonnee is vaak een echte lezer. Want pas als je leest, kun je rechtsgeldig je mening hebben over een blad. In de tweede plaats: ze weten soms meer over dit tijdschrift dan ikzelf.
Ze hebben het roemruchte Koers nog gelezen of diens opvolger cvkoers en kunnen daar levendig over vertellen. In de derde plaats: het zijn eigenlijk altijd wel leuke mensen om mee te praten. Even tussendoor: soms zijn het heel korte gesprekken. Een tijdje geleden belde een abonnee die mij alleen wilde zeggen dat hij het onnodig vond dat een geïnterviewde het woord ‘jeetje’ bezigde. Of we zulks in de toekomst wilden nalaten. En dat was alles. Want daarna hing hij op, niet zonder mij vriendelijk goedemiddag te wensen, overigens. Ik zeg u naar eer en geweten: sindsdien is het bewuste woord nooit meer afgedrukt in De Nieuwe Koers. Behalve nu dan.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik mis dat wat er nooit heeft kunnen zijn'
In 2003 stapte het 24-jarige zusje van Wouter van der Toorn uit het leven. Een dieptepunt in een familiedrama dat al veel langer speelde. “Hoe kun je vergeving eisen terwijl er geen erkenning van het ongelofelijke onrecht is?”
'Ik zou vaker boos moeten worden'
Als directeur van de ASN Bank sprak hij de Verenigde Naties toe over biodiversiteit. Dat was spannend. Maar het spannendste wat Arie Koornneef ooit in zijn leven heeft gedaan, was de weekopening doen bij zijn voormalige werkgever Youth for Christ. 'Ik was niet gewend om veel over geloof te praten.'