Krankjorum
Dat wij in onze tijd de infantilisering van het christendom meemaken, wist ik al wel. Mijn goede vriend Wessel ten Boom schreef er ooit een artikel over, waarin hij een liedje voor de lijdenstijd aanhaalt uit het officiële kerkelijke materiaal, waarmee onderweg naar het hoogfeest van Pasen de diepe geesten van onze kinderen worden verduisterd: “Geel dan denk ik aan de zon, lekker buiten op ’t balkon. Aan narcissen op een rij. Was ik maar zo mooi als zij!” Ik dacht in mijn naïviteit dat we daarmee het dieptepunt wel hadden bereikt. Maar nee.
Sinds kort zijn sommige gemeenten ertoe overgegaan mondkapjes te gebruiken in de kerkdiensten. En natuurlijk, ik had het kunnen weten: dat moest meteen weer religieus gesanctioneerd en begeleid worden. Daar verscheen “een gebed bij het opdoen van mijn mondkapje”. Afkomstig van een Canadese voorganger en overgenomen door – nota bene – de Wereldraad van Kerken. Dit is nog erger dan de doophengel. Huiver maar mee. ‘Schepper God, nu ik mij gereed maak om de wereld in te gaan help me om het dragen van dit mondkapje te zien als een sacrament. Laat het een ‘uiterlijk teken van innerlijke genade’ zijn, een tastbare en zichtbare levenswijze om mijn naasten lief te…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...
De democratie heeft ons geloof nodig
06 februari 2025Een donkere geopolitieke tijd breekt aan. Democratie vraagt nu om geloof: een grondhouding van vertrouwen, weerbaarheid en actie.
Wie ben ik zonder jou?
06 februari 2025In een tijdperk waarin autonomie het hoogste goed is, en iedereen zelf mag bepalen wie hij, zij of die is; zijn we toch eenzamer dan ooit, en piekt de druk op de geestelijke gezondheidszorg. We zijn iets vergeten, zegt psycholoog Liesbeth Woertman (die te rade ging bij dominees, godsdienstfilosofen ...