
Knikken en schudden
Het is tegenwoordig een bekend fenomeen bij verkiezingsdebatten. In het publiek – in deze coronatijd virtueel present – nestelen zich niet zozeer zwevende kiezers, maar fanatieke supporters van de deelnemende parlementariërs. Is deze aan het woord, dan knikken ze dat het een lieve lust is; spreekt de opponent, dan wordt er driftig nee geschud.
Want, zo leert de psychologie, al die neeschudders en jaknikkers beïnvloeden de kijker. En dat is mooi meegenomen, nietwaar? De aanwezige parlementariërs doen trouwens enthousiast mee. Sterker nog, in de bespiegelingen na afloop krijgen de hardst schuddende en knikkende politici een compliment van de kenners. Want ja, dat zijn handigheidjes die getuigen van politieke slimmigheid. Daar moeten we het mee doen. Symptomatisch, helaas, niet alleen voor het politieke, maar ook voor het maatschappelijke debat van vandaag. ‘Nee’ en ‘ja’ zijn algauw de enige standpunten, geladen, veelal, met een hoop moreel buskruit. Arnon Grunberg (p. 8) is er in dit nummer kritisch op. Je moet je eigen morele standpunten niet te…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.

Esther van Fenema: "Mijn relatie met God is te intiem om over te praten"
12 december 2024Het gevoel altijd te moeten kunnen vluchten draagt psychiater Esther van Fenema haar hele leven bij zich, getekend door de Holocaust als haar familie is. Van de God van haar jeugd dacht ze afscheid genomen te hebben. Totdat ze onlangs opnieuw werd geraakt. ‘Ik zie nu dat het voor God niet uitmaakt ...

Rabbijn Awraham Soetendorp: ‘Ik duik nooit meer onder’
07 november 2024Vrede stichten. Zo zou je de levensmissie van rabbijn Awraham Soetendorp (1943) kunnen kenschetsen. De wereld zachter achterlaten, koste wat het kost. “Mijn hart wordt verscheurd door elke onschuldige dode die valt.”

Optimisme is gevaarlijk, want de duisternis kan ons zomaar verrassen
04 april 2024Het is vroeg in de nacht. Eindelijk is het stil in huis. Ik luister naar het VPRO-marathoninterview met Max Kohnstamm.