Jezus fluistert ons toe: geef maar hier
Een tijdje geleden werd ik benaderd door een man die ik nog niet eerder had ontmoet. Ik zag meteen dat hij bang was.
Hij sprak met trillende stem en keek nerveus uit z’n ogen. De man had een doos bij zich, en het was duidelijk dat de inhoud ervan veel voor hem betekende. En ik kreeg al snel door dat-ie voor mij bedoeld was. “Laten we ergens gaan zitten”, zei ik. En geleidelijk begon ik te begrijpen waarom hij zo bang was. Hij kwam uit een land waar democratie niet bestond, waar het levensgevaarlijk was om de overheid tegen je te krijgen. Deze man had op allerlei manieren onderdrukking gezien, hij had zijn observaties gebundeld in een dossier en dat had hem in moeilijkheden gebracht. Zozeer dat hij zelfs in het veilige Londen…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”