‘Je kunt van een dubbeltje een kwartje worden’
Voor Songül Mutluer (PvdA) zal het erom spannen of ze na de verkiezingen haar post als wethouder van Zaandam zal verruilen voor een blauwe zetel in Den Haag. Mocht het zover komen, dan gaat ze emancipatie op de kaart zetten, want we staan er in Nederland belabberd voor, vindt ze.

Een gezin met zeven kinderen, krap behuisd, kleine portemonnee. Zo groeide u op. Hoe werkt uw achtergrond door in uw politieke overtuigingen? “Mijn ouders kwamen eind jaren zestig naar Nederland om te werken in de textielfabrieken in Enschede. Ze hadden het niet breed. In ons grote gezin was het daarom een kwestie van vechten om te overleven. Daar komt mijn emancipatiedrang vandaan. Ik ging studeren en op mijn 25e de politiek in. Nu ben ik wethouder. Ik zeg weleens: ik ben het product van de sociaaldemocratie. Het ideaal daarvan schrijft immers voor dat je van een dubbeltje een kwartje kunt worden.” Wat vonden uw ouders ervan dat u ging studeren?…
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Registreren? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Meer artikelen in dossier Nederlandse politiek

Zij kregen nooit excuses van ons
06 februari 2025Hoewel er op internationaal niveau kleine maar hoopvolle stappen worden gezet om de inwoners van West-Papoea recht te doen, is er nog een lange weg te gaan, ziet Aad Kamsteeg (84). De Nederlandse overheid zou om te beginnen weleens excuses mogen maken, zegt hij. ‘Ik lees in de Bijbel dat Hij hart ...

Stefan Paas: 'NSC bedoelde het zo goed'
12 december 2024Zou Reinhold Niebuhr trots geweest zijn op Pieter Omtzigt? Die vraag bekroop me na het lezen van Jeremy Sabella’s mooie biografie van Niebuhr (1892-1971), die onlangs is vertaald door Menno Kamminga en Simon Polinder.

Jan Siebelink: ‘Nog steeds overvalt mij om de haverklap het schrijnende gemis’
12 december 2024De vrouw van Jan Siebelink (1938) is er niet meer, maar in taal probeert hij haar terug te vinden. Onderwijl is het stil in dat grote huis, vreselijk stil. “Als je het mooi wilt opschrijven, moet je die stilte suggereren, maar daar heb ik nog helemaal geen zin in, dan wordt het een boek.”