In memoriam: opa
De opa van Alain overleed vorige maand. 86 jaar werd hij. Voor hem, maar ook een beetje voor iedereen die geliefden ziet wegvallen in coronatijd, is deze gedachtenis. "De vrouw die net weduwe is geworden, krijgt van ons allemaal een ongemakkelijk aaitje over haar scheenbeen."
In memoriam: opa
Voorbijgangers kijken wantrouwend richting de achtertuin van mijn ouders. Het lijkt of er zo’n berucht ‘fuck-coronafeestje’ gaande is, met twaalf illegaal samenscholende wijndrinkers. Mijn moeder vraagt zich hardop af of we een boete zullen krijgen als een van die mensen de politie gebeld heeft. ‘Dat gooien we dan wel boven op de uitvaartkosten’, besluit ze, want we toosten vanmiddag op het leven van haar overleden vader. Politici zeggen dat de huidige pandemie de grootste crisis sinds de Tweede Wereldoorlog is. Dat vind ik zielig voor mijn opa, die 86 jaar is geworden en dus pech had tijdens beide crises. De Hongerwinter moest hij als tienjarig jochie beleven, tijdens COVID-19 behoorde…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
Er zit tegenwoordig meer troost in mijn ziel
Sally Read was een Britse psychiatrisch verpleegkundige en overtuigd atheïst. Nu woont ze in Italië, bidt ze elke dag de rozenkrans en hoopt ze dat haar dochter net zo’n hartstochtelijke katholiek wordt als zijzelf. Een tweegesprek met een bekeerde dichter.
Het huwelijk. Waarom kies je voor elkaar?
Dertien jaar geleden legde pastoor Nico de Gooijer aan Vonne van der Meer de zeven sacramenten uit. Voor elk sacrament trokken ze een maandagochtend uit. De tijd was lang niet rijp voor publicatie. Maar nu we in tijden van pandemie de kerkbank meer dan ooit missen, nu wel. In deze editie deel V: het ...