‘Ik wist en wilde niets meer’
Jarenlang was Theodoor Borger zijn muzikale stem kwijt. Vanbuiten was hij de geslaagde audio-engineer met een goedlopend softwarebedrijf, vanbinnen werd hij steeds verder uitgehold. “Ik had m’n handen vrij, maar m’n hart was niet vrij.”
‘Ik wist en wilde niets meer’
Theodoor (37): “Dit verhaal gaat over ruimte. Dat belichaamt zich in de plek waar ik nu met mijn gezin woon; ons huis grenst aan een beschermd natuurgebied, vlakbij de IJssel. Ruimte genoeg, maar daar ging een enorme worsteling aan vooraf. Ik ben niet gewend mijn verhaal te vertellen. Ik sta liever op de achtergrond. Op muziekvlak gebeurde dat letterlijk; als engineer, ‘de man achter de knoppen’, zorgde ik dat de techniek werkte en dat het klonk hoe het moest klinken. Maar met de muziek bemoeide ik me niet.” Keurslijf “Van mijn twintigste tot mijn dertigste runde ik met een compagnon een softwarebedrijf. De rolverdeling was duidelijk: ik was de creatieveling.…
INLOGGEN
Verder lezen? Meld je aan voor onze maandelijkse nieuwsbrief en je krijgt elke maand gratis toegang tot twee artikelen.
Heb je al een account? Log hier in
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze
privacyverklaring en de algemene voorwaarden.
Ontvang wekelijks onze nieuwsbrief
'Ik moest het raadsel aan Hem geven'
Als we de afgrondelijkheid, het mysterie, het heilige van God laten wegsijpelen, zegt ds. Arie van Houwelingen, dan ben je als gelovige een kronkelende vis op de bodem van een drooggevallen meer.
'Iedereen in zijn eigen bubbel, dat is dodelijk voor een land'
Als we niet uitkijken, keert onze maatschappij terug naar een tribale sfeer: allemaal aparte stammen, die geen kritiek dulden. Erdal Balci vindt het een tragische ontwikkeling, omdat daarmee “de horizon van de Europese identiteit vervaagt. En dat is een groot risico.”